اولویت‌بندی شاخص‌های تدریس اثربخش؛ مقایسه دیدگاه دانشجویان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

اهداف: برای تعیین شاخص‌های تدریس اثربخش می‌توان از مدیران، همکاران، خودارزیابی اساتید و دانشجویان نظرخواهی نمود. هدف از تحقیق حاضر، اولویت‌بندی و مقایسه شاخص‌های تدریس اثربخش از دیدگاه اساتید و دانشجویان بود. ابزار و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 60 نفر از اعضای هیات علمی به‌روش سرشماری و 385 نفر از دانشجویان دانشکده‌های پرستاری، مامایی، بهداشت، پیراپزشکی و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال تحصیلی 92-1391 به‌روش تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار سنجش، پرسش‌نامه‌ای دوبخشی شامل خصوصیات فردی و اولویت‌بندی مهم‌ترین شاخص‌های تدریس اثربخش در چهار جنبه دانش‌پژوهی, روش تدریس, قدرت ایجاد ارتباط و شخصیت فردی بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 15 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون مجذور کای) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از نظر اساتید و دانشجویان، در حیطه دانش‌پژوهی ویژگی علم و دانش, در حیطه روش تدریس ویژگی انتقال واضح مطالب, در حیطه قدرت ارتباط ویژگی عدالت در ارزش‌یابی و در حیطه شخصیت فردی ویژگی بیان شیوا و ساده، بیشترین اولویت را داشتند. در ویژگی‌های علم و دانش (0004/0=p), طراحی تدریس (0001/0=p), دسترسی آسان به استاد (003/0=p), ایجاد انگیزه (0001/0=p) و توضیح مجدد مطالب (003/0=p)، بین نظر استاد و دانشجو اختلاف معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: از دیدگاه اساتید و دانشجویان، ویژگی‌های علم و دانش، انتقال واضح مطالب، عدالت در ارزش‌یابی و بیان شیوا و ساده، بیشترین اولویت را در بررسی جنبه‌های شاخص تدریس اثربخش دارند. در مقایسه اولویت‌ها در هر حیطه، در بعضی از ویژگی‌ها اختلافاتی بین دیدگاه اساتید و دانشجویان وجود دارد.